Skala szarości

Melodramat (2015) – Chile

oryginalny tytuł: En la gama de los grises

reż. Claudio Marcone

główne role: Francisco Celhay (Bruno), Emilio Edwards (Fernando), Daniela Ramírez (Soledad)

film trwa: 1 h 41 min.

dostępny w sieci – z polskimi napisami

Przystojnego architekta, Bruna, dopada kryzys: małżeński, twórczy, tożsamościowy. Ażeby móc poukładać swoje myśli, potrzebuje samotności. Wyprowadza się więc od żony i syna do warsztatu stolarskiego swojego dziadka, Toto. Tam, kolejne dni upływają mu na podstawowych czynnościach, wśród ciągle nie rozpakowanych rzeczy.

Z nijakości wyrywa go deweloper Schulz, od którego Bruno dostaje propozycję zaprojektowania ciekawej i trwałej konstrukcji, wpisującej się w historię i architekturę Santiago de Chile. Żeby ułatwić mu zadanie, Schulz, kontaktuje Bruna z historykiem i przewodnikiem – Fernandem, który ma oprowadzić go po mieście i opowiedzieć o nim.

W trakcie zwiedzania, Bruno odkrywa, że świetnie czuje się w towarzystwie Fernanda, który co rusz zaskakuje nie tylko posiadaną wiedzą lecz również wyjątkowym poczuciem humoru. Dla tkwiącego w marazmie Bruna jest to spora odmiana.

Gdy Fer wyznaje, że jest gejem, Bruno zaczyna gubić się we własnej orientacji i jak sam mówi, nie potrafi umieścić się na „skali szarości” – czuje się hetero, lecz Fer pociąga go nie tylko psychicznie ale i fizycznie. Wreszcie, podczas wizyty w domu Fernanda, wyznaje mu: „Jesteś moim dopełnieniem”.

Na nowej ścieżce życia (z Fernandem), Bruno czuje się wreszcie spełniony i szczęśliwy, lecz nadal ma wątpliwości, czy powinien wrócić do żony, czy też pozostać w związku z mężczyzną, którego również kocha. O swoich wątpliwościach mówi dziadkowi i dostaje od Toto poradę:

„Jeśli chcesz odciąć się od swojej przeszłości, musisz się postarać... nadać swojemu życiu jakiś sens. Bo inaczej już zawsze będziesz czuł się rozdarty. Dawny Bruno będzie przeszkodą w budowaniu nowego siebie.”

Problemy Bruna na tym się nie kończą, bo znów zbliża się do żony a Schulz żąda gotowego projektu, którego Bruno jeszcze nie przygotował. Żeby skupić się na pracy i dać sobie więcej czasu do namysłu, z kim chciałby być, Bruno odsuwa się od Fernanda – przestaje spotykać się z nim, odbierać telefon.

Przygotowuje wreszcie projekt, ale Schulz nie jest z niego zadowolony. Podsumowując efekt kilkumiesięcznej pracy Bruna, a przy okazji jego życia osobistego, mówi:

„- Zwróciłeś kiedyś uwagę na robotników budowlanych, którzy odpoczywają na ulicy?

- Tak.

- Byli czyści? Oni i ich ubrania?

- Nie.

- Oczywiście, że nie. Bo żeby coś zbudować, trzeba się pobrudzić, rozumiesz? Musisz się pobrudzić. Ci, którzy są czyści, niczego nie zbudowali.”

Czy Bruno podejmie decyzję, by zbudować wreszcie coś trwałego, czy też nadal pozostanie w nieokreślonym miejscu skali szarości?

(Cytaty pochodzą z filmu „Skala szarości”)