Swing

Komedia (2012) - Polska

reż. Abelard Giza

główne role: Kacper Ruciński (Marek), Szymon Jachimek (Andrzej), Ewa Błachnio (Lucyna), Julia Kamińska (Agnieszka), Karolina Wróbel (Agata)

film trwa: 1 h 16 min.

dostępny w sieci 

Marek i Lucyna są parą od 7 lat. Marek spędza mnóstwo czasu na forach internetowych. Na jednym z nich przeczytał o zaletach płynących ze swingowania i od tamtej pory nie jest w stanie myśleć o niczym innym.

Razem z nimi mieszka Andrzej, przyjaciel Marka. Andrzej jest mężczyzną kochliwym, ale obawiającym się stałego związku, dlatego nie jest w stanie wytrwać w żadnym więcej niż kilka tygodni. Nie potrafi również powiedzieć dziewczynie wprost, że już jej nie kocha. Wymyśla więc niestworzone historie, że np. jest androidem, więc nie może być w związku z kobietą.

Seria zabawnych pomyłek zaczyna się od momentu, gdy Marek z Lucyną postanawiają wynająć komuś jeszcze jeden pokój, a do Andrzeja ma przyjechać nowo poznana dziewczyna – Aga.

Czego można się spodziewać po filmie zrobionym przez kabareciarzy i mistrzów stand-up? Przede wszystkim świetnych tekstów, które na tyle przykuwają uwagę, że przestaje mieć znaczenie, iż akcja całego filmu toczy się w jednym pomieszczeniu.

 Zapraszam również na stand-up w wykonaniu Abelarda Gizy oraz Kacpra Rucińskiego.

Odruch serca

Dramat (2014) - USA

reż. Ryan Murphy

główne role: Mark Ruffalo (Ned Weeks), Matt Bomer (Felix Turner), Taylor Kitsch (Bruce Niles), Julia Roberts (Emma Brookner)

film trwa: 2 h 13 min.

dostępny w sieci – z polskim lektorem

Historia oparta na autobiografii Larry'ego Kramera.

„Odruch serca” to drugi z filmów, który polecił mi As. Obejrzałem go dwukrotnie, licząc na to, że po drugim razie będzie mi łatwiej pokonać emocje, a tym samym opisać fabułę. Teraz wiem, że nawet oglądając film po raz trzeci, czwarty czy dziesiąty, emocje będą takie same.

Rok 1981. Świat gejów, po rewolucji seksualnej, w którym królują: seks, zabawa i „wolna miłość” – zostaje nagle zburzony, gdy coraz więcej homoseksualnych mężczyzn zapada na ciężką chorobę o gwałtownym przebiegu, kończącą się zgonem. To choroba nowotworowa – mięsak Kaposiego, któremu towarzyszy całkowita utrata odporności organizmu.

Medycyna jest w tym przypadku bezradna. Lekarze nie znają przyczyny coraz liczniejszych zachorowań, podejrzewają jednak, że choroba może być przenoszona drogą płciową, wobec czego zalecają wstrzemięźliwość seksualną. Jednak wielu mężczyzn traktuje te zalecenia lekceważąco.

W Nowym Jorku zawiązuje się grupa, która ma wspierać osoby chore. Pomysłodawcą grupy jest Ned Weeks, który zamierza również poruszyć wszelkie struktury władzy, lokalnej i państwowej, by zebrać środki finansowe na badania i walkę z tajemniczym wirusem. Ned nie konsultując swoich działań z członkami grupy, staje się „czarną owcą” w środowisku gejowskim. Jedynie, cichego wsparcia udziela Nedowi jego ukochany – Felix oraz Tommy – jeden z członków grupy.

Gdy umierają kolejni znajomi i przyjaciele Neda, ten, mimo ostrzeżeń Bruce'a – szefa grupy, jeszcze bardziej intensyfikuje swoje działania, przez co zostaje usunięty z grupy w trybie natychmiastowym.

Nie jest to jedyna walka Neda, jaką toczy. W pewien sposób walczy też z własnym bratem – prawnikiem, chcąc by jego kancelaria wsparła kampanię pozyskiwania funduszy od władz. Ale najtrudniejszą walką jest batalia o życie Felixa, u którego wystąpiły charakterystyczne objawy choroby.

Miłość, bezradność, rozpacz, strach, śmierć... I świadomość widzów, że opowieść jest prawdziwa.

Wszyscy myślą tylko o jednym?

Komedia romantyczna (2010) - USA

reż. J.C. Calciano

główne role: Nicholas Downs (Blaine), David Loren (Xander), Adam Huss (Cameron)

film trwa: 1 h 33 min.

dostępny w sieci – z polskimi napisami

Blaine, sympatyczny, młody pisarz, jest singlem z przymusu. Marzy o poznaniu mężczyzny, który będzie wyznawał podobne wartości jak on. Dla Blaine'a, liczy się przede wszystkim wnętrze człowieka, a nie jego wygląd, liczą się również zainteresowania, nie skupiające się wyłącznie na sprawach seksu. Blaine nie ma wygórowanych oczekiwań, a mimo tego spotykają go ciągłe rozczarowania.

Blaine ma współlokatora, Camerona, którego krótkoterminowe związki opierają się wyłącznie na seksie. Cameron poznaje swoich partnerów w klubie, w którym pracuje jako tancerz, na czacie, a nawet na Facebooku.

Cameron instruuje Blaine'a, w jaki sposób znaleźć tego Jedynego poprzez czat. I faktycznie, w dość krótkim czasie, Blaine nawiązuje znajomość z Xanderem. Rozmowa na czacie jest tak sympatyczna, że decydują się na rozmowę telefoniczną, która toczy się przez... 6 godzin. Zarówno Blaine jak i Xander mają poczucie, że znaleźli swoją „drugą połowę”. W tym miejscu historia mogłaby się kończyć optymistycznym: „żyli długo i szczęśliwie”, gdyby nie zaistniała pewna komplikacja. Otóż, Blaine nawiązując znajomość z Xanderem, nie był świadomy, że jest zalogowany na konto należące do przystojnego Camerona. Wszystko jeszcze bardziej się komplikuje, gdy Xander proponuje spotkanie...

Blaine, chcąc walczyć o rozkwitające uczucie, musi przyznać się Xanderowi, że przystojniak na fotografii to ktoś inny. Jak, wobec takiej informacji, zachowa się Xander? Czy atrakcyjność fizyczna będzie dla niego ważniejsza od osobowości?

Do obejrzenia filmu (i jeszcze innego, którego opis przygotowuję) nakłonił mnie As, za co serdecznie mu dziękuję. Dla mnie to film, do którego na pewno wrócę nie raz, choćby po to, by ponownie przeżyć chwile wzruszenia, podczas kilku scen.

Podążaj w stronę światła

Dramat (1988) - USA

reż. Mike Robe

główne role: Joshua Harris (Ben Madison), Linda Hamilton (Claire Madison), Richard Thomas (Greg Madison)

film trwa: 1 h 33 min.

dostępny na blogu – z polskim lektorem

Madisonowie to kochająca się, mormońska rodzina. Mają trzech synów: Bena, Bryana i Zacka, którzy cierpią na hemofilię. Transfuzje krwi, przyjmowanie preparatów krwiopochodnych to codzienność, do której wszyscy przywykli. Mimo groźnej choroby rodzina funkcjonuje całkiem zwyczajnie. Greg buduje nowy dom, Claire jest po raz czwarty w ciąży.

Podczas powrotu ze zjazdu rodzinnego, Ben zaczyna źle się czuć. Lekarz podejrzewa, że dolegliwości chłopca mogą wynikać z zakażenia pasożytem, ale gdy podawane leki nie przynoszą ulgi, kieruje Bena do szpitala na szczegółowe badania. Wyniki badań nie pozostawiają żadnych wątpliwości – 8-letni wówczas chłopiec ma AIDS...

Polecam ten piękny, mądry, wyciskający łzy film, oparty na faktach.

Nie czas na łzy (Boys don't cry)

Dramat (1999) - USA

reż. Kimberly Peirce

główne role: Hilary Swank (Brandon Teena), Chloë Sevigny (Lana Tisdel)

film trwa: 1 h 58 min.

dostępny w sieci – z polskim lektorem

Brandon – pamiętamy!

Ponieważ dzisiaj obchodzimy Międzynarodowy Dzień Przeciwko Homofobii i Transfobii, postanowiłem zachęcić Was do obejrzenia filmu „Boys don't cry” opartego na faktach.

Historia Brandona – źródło: Wikipedia

Brandon Teena (ur. 12 grudnia 1972 jako Teena Renae Brandon w Lincoln w Nebrasce w USA, zm. 31 grudnia 1993) – transseksualista, zamordowany w wieku 21 lat z powodu nietolerancji dla swojej odmienności.

Brandon, będący transseksualistą, pomimo urodzenia w żeńskim ciele żył jak mężczyzna. Przeniósł się z rodzinnego Lincoln do niewielkiego miasteczka Falls City w stanie Nebraska, gdzie poznał miejscową dziewczynę Lanę Tisdel, w której z wzajemnością się zakochał, oraz jej przyjaciół – recydywistów Johna Lottera i Toma Nissena. W Boże Narodzenie 1993 Lotter i Nissen odkryli, że Brandon jest biologicznie osobą płci żeńskiej i zgwałcili go na odludziu niedaleko miasta. Brandon zgłosił gwałt miejscowemu szeryfowi, Charlesowi B. Laux, który jednak odrzucił zgłoszenie i nie podjął żadnych działań. Gdy Lotter i Nissen odkryli, że Brandon poszedł na policję, zamordowali go, a także kobietę, u której mieszkał oraz jej chłopaka. Miało to miejsce 31 grudnia 1993 roku.

Szeryf Laux po morderstwie został ostro skrytykowany za brak reakcji na zgłoszenie i za sposób traktowania Brandona - określał go jako "to". Tom Nissen zdecydował się na współpracę z policją i zeznawał przeciwko Lotterowi, przez co uniknął kary śmierci. Obecnie odsiaduje wyrok dożywocia. John Lotter został skazany na wyrok śmierci. Obecnie czeka na jego wykonanie w celi śmierci w więzieniu w Nebrasce. Lana Tisdel po śmierci Brandona wyjechała z miasta, do którego wróciła kilka lat później. Obecnie wraz z matką wciąż mieszka w Falls City.

Przed śmiercią Brandon stosował terapię hormonalną, miał również zamiar operacyjnie zmienić płeć. Zamykany był w szpitalach psychiatrycznych, gdyż jego matka uznała, że jest chory. Pochowany został w rodzinnym Lincoln jako "Teena R. Brandon – córka, siostra i przyjaciółka".

Brytyjski duet Pet Shop Boys nagrał o Brandonie Teena piosenkę Girls Don't Cry wydaną w 2006 na albumie I'm with Stupid.

I o tym jest ten przejmujący film...

Płynące wieżowce

Melodramat (2013) - Polska

reż. Tomasz Wasilewski

główne role: Mateusz Banasiuk (Kuba), Bartosz Gelner (Michał)

film trwa: 1 h 33 min.

dostępny w sieci

Wydawać by się mogło, że Kuba jest szczęśliwym i spełnionym człowiekiem – jest przed nim otwarta kariera pływacka, ma ukochaną dziewczynę oraz matkę, która go finansuje i rozpieszcza. Jednak, już na początku filmu dowiadujemy się, że Kuba, ma również skłonność do przygód męsko-męskich, z czego nie zdaje sobie sprawy ani jego matka, ani tym bardziej dziewczyna. I zapewne owe przygody pozostałyby przygodami, gdyby w życiu Kuby nie pojawił się przeuroczy Michał.

Michał jest chłopakiem z „dobrego” i tolerancyjnego domu. Gdy zakochuje się w Kubie, oznajmia rodzicom, podczas rodzinnego obiadu, że jest gejem, a matce opowiada o swoim chłopaku.

Tak na marginesie, rolę ojca Michała powierzono Mirosławowi Zbrojewiczowi, którego prawdziwy syn również jest gejem.

Jak potoczą się losy chłopaków, gdy nagle matka i dziewczyna Kuby dowiedzą się o jego związku z Michałem, a dodatkowo okaże się, że dziewczyna jest w ciąży? Czy dość jawna miłość i namiętność nie obróci się przeciwko nim?

Mój przyjaciel heteryk

Obyczajowy (2014) - USA

reż. Mark Bessenger

główne role: Scott Sell (Cooper), Mark Cirillo (Lewis)

film trwa: 1 h 50 min.

dostępny w sieci – z polskimi napisami

W apartamencie hotelowym odbywa się wieczór kawalerski Coopera. Jest alkohol, striptizerka i dobra zabawa. Gdy goście rozchodzą się do domów, gospodarz imprezy razem z przyjacielem, Lewisem, zostają by posprzątać. Potem jednak stwierdzają, że przenocują w apartamencie – mają przecież do dyspozycji kanapę w salonie i łóżko w sypialni. Wypity alkohol, film dla dorosłych i dość osobista rozmowa robią swoje i... para przyjaciół staje się nieoczekiwanie parą kochanków.

Od tej pory, życie ich obu toczy się zwykłym torem: Cooper zostaje mężem, potem ojcem, Lewis, z kolei, jest singlem poświęcającym się swojej pracy. Przez kolejne lata, tylko raz w roku, na jedną dobę, panowie spotykają się w tym samym apartamencie, by jak mówi Lewis: „jęczeć z rozkoszy.”

Piękny film o męskiej miłości, przyjaźni i odkrywaniu swojej seksualności. Polecam :)

Kosmiczne jaja (Spaceballs)

Komedia Sci-Fi (1987) - USA

reż. Mel Brooks

główne role: Rick Moranis (Lord Mroczny Hełm), John Candy (Barf), Bill Pullman (Lone Starr), Daphne Zuniga (Księżniczka Wespa), Mel Brooks (Prezydent Skroob / Yogurt)

film trwa: 1 h 36 min.

dostępny na blogu – z polskim lektorem

Dzisiaj coś dla fanów „Star Wars”, do których i ja się zaliczam. Znów dość wiekowa komedia, ale nie ma to znaczenia, bo zabawa jest wyśmienita. A komedie reżyserowane przez Mela Brooksa można polecać w ciemno.

Ekipa z planety Kosmojajo, na rozkaz prezydenta Skrooba, zamierza zaatakować nieodległą planetę Druidię, by ograbić ją z powietrza i nakłonić jej władcę do współpracy. Ażeby plan się powiódł, chcą porwać jego córkę – księżniczkę Wespę. W tym celu, prezydent wysyła na Druidię statek kosmiczny dowodzony przez „mrocznego” Lorda.

Księżniczce jednak udaje się uciec z ojczystej planety. Żeby odnaleźć córkę, władca Druidii, prosi o pomoc dzielnego Lone Starra.

Ogrom świetnych tekstów, gagów i efektów specjalnych, dla znawców „Gwiezdnych wojen” jest prawdziwą gratką.

Przypomnijcie sobie ten film i... „niech szmoc będzie z Wami”.

Świadek koronny

Sensacyjny (2007) – Polska

reż. Jarosław Sypniewski, Jacek Filipiak, Michał Gazda

główne role: Paweł Małaszyński (Marcin Kruk), Robert Więckiewicz (Jan Blachowski „Blacha”), Artur Żmijewski (Paweł Sikora), Maciej Kozłowski (Roman Kraus „Szybki”), Andrzej Zieliński (Andrzej Basiak „Mnich”), Szymon Bobrowski (Władysław Różycki „Skalpel”), Andrzej Grabowski (Jarosław Kowalik „Kowal”), Janusz Chabior (Ryszard Nowak „Rysiek”), Wojciech Zieliński (Arkadiusz Cyganik „Cyga”), Marian Dziędziel (Franciszek Żuk „Ptasiek”), Przemysław Bluszcz („Lewar”), Krzysztof Globisz (Robert Gazda)

film trwa: 1 h 37 min.

dostępny na blogu - cały film

Dziennikarz, Marcin Kruk, przeprowadza wywiad z „Blachą” – gangsterem, który został świadkiem koronnym w procesie członków mafii pruszkowskiej.

Blachowski opowiada o działaniach grupy przestępczej, „wojnie” z konkurencyjną mafią wołomińską, a przede wszystkim o sobie, swojej rodzinie i tym, że ze względu na dobro rodziny zaczął współpracować z podinspektorem Pawłem Sikorą z Centralnego Biura Śledczego.

„Blacha” nie wie, że nie jest to zwykły wywiad, i że dziennikarz próbuje w ten sposób poznać przyczyny i uporać się z własną tragedią.

Premiera filmu odbyła się w lutym 2007 roku, a miesiąc później TVN wyemitował pierwszy odcinek serialu „Odwróceni”, którego fabuła jest rozszerzeniem „Świadka koronnego”.

 

Ciastka i potwory

Melodramat (2012) – Australia

reż. Lee Galea

główne role: Tristan Barr (Mike), Lucas Linehan (William)

film trwa: 1 h 25 min.

dostępny w sieci – z polskimi napisami

Mike, uczeń szkoły średniej, jest trochę wyobcowany i wyśmiewany przez kolegów. To chłopak z rozbitej rodziny, zamknięty w sobie, który nie pogodził się jeszcze z tragiczną śmiercią brata.

Do jego klasy dołącza nowy uczeń – William, filmowiec-amator. Will mieszka z ojcem alkoholikiem. Matka Williama, po ciężkim urazie mózgu, przebywa od paru lat w domu opieki.

Mike jest zafascynowany nowym kolegą.

Gdy nauczycielka zadaje uczniom wykonanie pracy semestralnej – nowoczesną wersję „Romea i Julii” – Mike i Will postanawiają, w ramach tej pracy, wspólnie nakręcić horror.

Chłopcy spędzają coraz więcej czasu ze sobą, a ich znajomość przeradza się w przyjaźń. Mimo tego, obaj ukrywają przed sobą problemy rodzinne. Dopiero gdy zaczyna ich łączyć więź silniejsza od przyjaźni, wyjawiają prawdę o sobie. A chwile, które spędzają razem są jednymi z najszczęśliwszych w ich życiu.

Niestety, Will – zaniedbywany przez ojca, który na domiar złego, znęca się nad nim psychicznie i fizycznie – popada w coraz głębszą depresję...

„Ciastka i potwory” to jeden z najpiękniejszych i najbardziej przejmujących filmów o tematyce LGBT.

 

Mój przyjaciel Hachiko

Obyczajowy (2009) – USA, Wielka Brytania

reż. Lasse Hallström

główne role: Richard Gere (Parker Wilson)

film trwa: 1 h 33 min.

dostępny na blogu – z polskim lektorem

Ponieważ jestem miłośnikiem zwierząt, a w szczególności psów, dzisiaj polecam film będący remake japońskiego filmu z 1987 roku.

Za każdym razem, gdy dochodzi do bestialstwa wobec psa, gdy nasz ukochany pupil odchodzi za Tęczowy Most, a my nie umiemy się pozbierać psychicznie, zawsze można usłyszeć od kogoś: „To tylko pies”.

Film jest o „tylko” psie i jego panu, który w pewnym momencie opuszcza swojego psa...

Ta historia wydarzyła się naprawdę, w Tokio, na przełomie lat 20 i 30-tych XX wieku. Pies rasy akita, prawie 10 lat czekał przy stacji kolejowej na swojego pana...

Mam nadzieję, że po obejrzeniu filmu już nikt nie będzie miał wątpliwości, że pies jest istotą myślącą, potrafiącą kochać i w każdych okolicznościach pozostaje wierny do końca.

Hachiko (10 XI 1923 – 8 III 1935)

Drogówka

Kryminał (2013) - Polska

reż. Wojciech Smarzowski

główne role: Bartłomiej Topa (Ryszard Król), Arkadiusz Jakubik (Bogdan Petrycki), Julia Kijowska (Maria Madecka), Eryk Lubos (Marek Banaś), RobertWabich (Henryk Hawryluk), Jacek Braciak (Jerzy Trybus), Marcin Dorociński (Krzysztof Lisowski), Marian Dziędziel (Gołąb)

film trwa: 1 h 58 min.

dostępny w sieci

Film Smarzowskiego to przerysowana (przynajmniej mam taką nadzieję) codzienność siedmiu policjantów pracujących w drogówce. Poza pracą łączy ich też przyjaźń, interesy, alkohol, tudzież inne uciechy życiowe. A wszystko miesza się z sobą, iż można odnieść wrażenie, że „chłopcy radarowcy” zajmują się w pracy nie tym, czym powinni.

Sielanka kończy się, gdy ginie jeden z policjantów, a o jego śmierć zostaje oskarżony Rysiek, który ma najmniej na sumieniu, w porównaniu z kolegami. Musi dociec prawdy i oczyścić się z zarzutów. Rysiek nie wie, że padł ofiarą intrygi kolegów po fachu, którzy weszli w drogę nieodpowiednim ludziom.

Czy wszystkim kumplom może zaufać? Czy zdoła wyplątać się z oskarżenia?

Mów mi Marianna

Dokumentalny (2015) - Polska

reż. Karolina Bielawska

główne role: Marianna K.

film trwa: 1 h 14 min.

dzisiaj premiera filmu na OutFilm

Wczoraj miałem okazję obejrzeć ten film w Kinie Szkoły Filmowej. Po filmie odbyło się spotkanie z reżyserką, Panią Karoliną Bielawską.

Film przedstawia historię transseksualistki M/K, Marianny, która zdecydowała się na zmianę płci po czterdziestce. Przy czym, nie jest to film o zmianie płci, ale o dramacie człowieka uwięzionego w niechcianym ciele. Film zrobiony z niesamowitym artyzmem i wyczuciem, momentami chwytający za gardło i serce.

W chwili, gdy wreszcie po latach cierpień, Marianna może cieszyć się byciem sobą, spada na nią ciężka choroba...

Dodam tylko, że każdy z nas ma pełną świadomość, że poważne operacje i leczenie hormonalne mogą być przyczyną powstania groźnych schorzeń. Ale pragnienie życia w zgodzie z odczuwaną płcią, jest mimo wszystko silniejsze.

Podczas filmu nieduża sala kinowa była prawie cała wypełniona. Starałem się skupić na filmie, lecz mimochodem rejestrowałem reakcje widowni. Niestety – muszę to napisać – ale były też grupy osób, które świetnie się bawiły, co raz wybuchając głośnym śmiechem. Było to cholernie przykre, bo najwidoczniej te istoty przyszły szukać taniej sensacji i możliwości pośmiania się, w sumie, z cudzego nieszczęścia. Zaraz po zakończeniu filmu opuściły salę.

Mądrym i wrażliwym osobom polecam ten film.

Transseksualiści K/M

Dokumentalny - Polska

TVN - Superwizjer

główne role: Jacek G.

film trwa: 24 min. (+ niestety, reklamy)

link do filmu:

Historia Jacka - transseksualisty k/m

 

Dzisiaj i jutro pozwolę sobie na odrobinę prywaty. Chcę Wam zaprezentować dwa krótkie filmy o ludziach, którzy przyszli na świat w nie swoim ciele. Jacka, bohatera pierwszego filmu znam osobiście, natomiast Niccolausa można było zobaczyć w reality-show, Big Brother.

Jak, zapewne, niektórzy z Was wiedzą, temat jest mi bliski, ponieważ jestem takim samym facetem, z takim samym problemem, jak bohaterowie filmów. Jedyne, co mnie od nich odróżnia, to orientacja seksualna. Myślę jednak, że orientacja nie ma tu zbyt dużego znaczenia, ponieważ znaczna część osób trans i tak skazana jest na życie w pojedynkę.

 

K-PAX

Dramat (2001) – Niemcy, USA

reż. Iain Softley

główne role: Kevin Spacey (Prot), Jeff Bridges (doktor Mark Powell)

film trwa: 2 h

dostępny w sieci – z polskim lektorem

na blogu dostępny audiobook „K-PAX”

Do szpitala psychiatrycznego policja przywozi mężczyznę, który twierdzi, że jest przybyszem z kosmosu. Trafia on pod opiekę dr Powella – lekarza, który po latach pracy z ludźmi psychicznie chorymi, do swoich obowiązków podchodzi w sposób rutynowy: widzi przypadek a nie pacjenta. Tym razem jednak, trafia mu się dość niezwykły przypadek – pacjent, przedstawiający się jako Prot, który uparcie twierdzi, że przybył z planety K-PAX, by zebrać wszelkie możliwe dane dotyczące ziemi i ziemian.

Nieodłącznymi atrybutami Prota są mocno przyciemnione okulary, gdyż ziemskie światło jest dla niego zbyt jasne, oraz ołówek i notes, w którym Prot zapisuje wszelkie zebrane dane.

Prot coraz bardziej intryguje nie tylko personel szpitala ale i pacjentów, którzy z zainteresowaniem wysłuchują opowieści przybysza z kosmosu. Reagują nawet pacjenci, którzy od wielu miesięcy czy lat pozostawali zamknięci w fikcyjnych światach lub całkiem zatrzaśnięci w swoich wnętrzach.

Opowieści Prota o K-PAX i całym układzie planetarnym, z którego przybył są tak precyzyjnie zdumiewające, że nawet dr Powell zaczyna mieć wątpliwości i prosi znajomego astrofizyka, by zechciał porozmawiać z Protem.

Wiedza Prota zostaje skonfrontowana z aktualną wiedzą grupy astrofizyków. Okazuje się, że pacjent nie tylko potrafi odwzorować układ słoneczny Liry, w którym według niego krąży K-PAX, ale zna też detale, których znać nie może, bowiem te wiedzę posiada tylko kilku astrofizyków.

Kim naprawdę jest człowiek podający się za mieszkańca K-PAX? Jakiego odkrycia dokona dr Powell? Na te pytania odpowiada film, ale rodzi też kolejne, na które odpowiedzieć musimy sobie sami...

Senność

Dramat (2008) - Polska

reż. Magdalena Piekorz

główne role: Rafał Maćkowiak (Adam), Bartosz Obuchowicz („Bystry”), Małgorzata Kożuchowska (Róża), Michał Żebrowski (mąż Róży), Krzysztof Zawadzki (Robert), Joanna Pierzak (żona Roberta)

film trwa: 1 h 45 min.

dostępny w sieci

Film powstał na kanwie powieści (pod tym samym tytułem) Wojciecha Kuczoka, który również jest autorem scenariusza.

Zanim obejrzałem film, przeczytałem książkę, która stała się dla mnie jedną z ważniejszych. Film jest równie doskonały, świetnie oddaje klimat powieści.

Jest troje głównych bohaterów: Adam, Róża i Robert, których życiowe drogi – w pewnym momencie – przecinają się.

Adam właśnie ukończył studia i otrzymał dyplom lekarza. Jedzie do rodzinnej wsi, by uczcić to z rodzicami. Nie wie, że w czasie, gdy studiował i praktykował w miejskim szpitalu, jego rodzice wybudowali mu dom, by mógł do niego sprowadzić ewentualną narzeczoną i założyć rodzinę. Z kolei, rodzice nie wiedzą, że Adam jest gejem. Chłopak nie powiedział im o swojej orientacji, z panicznego strachu przed ojcem. Póki co, oświadczył, że zamierza jeszcze zostać w mieście i nadal pracować w szpitalu.

Po powrocie od rodziców, Adam jest świadkiem pościgu policji za młodocianymi kieszonkowcami. Jeden z chłopaków („Bystry”), po niefortunnym skoku z dachu, trafia na izbę przyjęć, akurat podczas dyżuru Adama. Młody lekarz jest zafascynowany pacjentem.

Gdy po skończonym dyżurze Adam wraca do swojego mieszkania, znów spotyka „Bystrego”. Chłopak idzie za Adamem, ponieważ wyczuł w nim bratnią duszę. Adam oferuje „Bystremu” wspólne zamieszkanie. Ukrywają jednak swój związek przed światem, bo tak, jak Adam boi się reakcji ojca, tak „Bystry” boi się, by kumple się nie dowiedzieli, że jest gejem.

Podczas jednego z dyżurów, do Adama przychodzi pisarz, Robert.

Robert wie, że ma raka w zaawansowanym stadium, ale nie chcąc przedłużać swojego cierpienia, rezygnuje z leczenia. A cierpi potrójnie – z powodu raka, fatalnego małżeństwa oraz niemocy pisarskiej. Robert stwierdził, że nie żył tak, jak chciał, to przynajmniej umrze po swojemu. W dodatku, ukrywa przed żoną i teściami, że jego ziemski czas dobiega końca. Nie chce też być pochowany w rodzinnym grobowcu. Sprawę „pochówku” powierza przyjacielowi.

Wracając od przyjaciela, dopada go ból. Zatrzymuje się przy okazałej willi, by poprosić o szklankę wody. W ten sposób poznaje Różę.

Róża jest aktorką, która na pewien czas musiała wycofać się z zawodu, z powodu narkolepsji. Choroba spadła na nią nagle i nawet jej lekarz nie umie określić przyczyny. Wiadomo tylko, że Róża zasypia w momencie odczuwania silnej emocji. Kobieta podejrzewa, że jej nagła choroba ma związek z mężem i jego niewiernością, do której małżonek nie przyznaje się. Aby dowiedzieć się prawdy, Róża musi posunąć się do podstępu...